கம்பனின் உவமைகள் -1 : பாற்கடலும் பூனையும்

கம்பனின் உவமைகளில் சில துளிகள் 1 – அறிமுகம்

- பாற்கடலும் பூனையும் -

-    அன்பு ஜெயா, சிட்னி

தமிழ் மொழியின் பல சிறப்புகளில் ஒன்று அச்சுரங்கத்தில் புதைந்து கிடக்கும் வளம். அவ்வளங்கள் ஓர் எழுத்தாளனின் சிந்தனைக்கு அள்ள அள்ளக் குறையாமல் கிடைக்கும் செல்வங்கள்.  அச்செல்வங்களைப் பெருமளவில் தான் பருகி நாமும் நம் வாழ்நாள் முழுவதும் பருகுவற்கு நமக்குத் தந்தவன் கம்பன் என்றால் அது மிகையாகாது. அந்தச் சுரங்கத்திலிருந்து அவன் வெளிக் கொணர்ந்த செல்வங்கள் கணக்கிலடங்கா. அவற்றின் சில துளிகளாக அவன் கையாண்ட ஒரு சில உவமைகளையும் ஒப்பீடுகளையும் இந்தப் பகுதியில் தொடராக வெளியிடும் சிறிய முயற்சி இது.

நேரம் கிடைக்கும்போது கம்பனின் பாடல்களில் நான் ரசித்த உவமைகளை ஒவ்வொன்றாகப் பகிர்ந்து கொள்கிறேன். கம்பன் கையாண்ட உவமைகள் அனைத்தையும் ஆராய்வதென்பது, இராமகாதை எழுதுவதுபற்றி அவையடக்கத்தில் கம்பனே கூறுவது போல, இயலாத காரியம். கம்பனுக்கே அப்படித் தோன்றினால், ஓரளவே தமிழ் அறிந்த எனக்கு எப்படி இருக்கும்? முயற்சிக்கிறேன்.

ஆமாம், அப்படி என்னதான் அவையடக்கத்தில் கம்பன் தன்னைப்பற்றி கூறினான்?!

ஒரு பூனை பாற்கடலைப் பார்த்து மிக்க மகிழ்ச்சி அடைந்தது. பூனைக்குத்தான் பால் என்றால் உயிராயிற்றே! பாற்கடலின் அருகே சென்று, அந்தக் கடலில் உள்ள பால் முழுவதையும் தன் நாக்கால் நக்கியே குடித்துவிடவேண்டும் என்று நினைத்ததாம். அது முடிகின்ற காரியமா? அதைத்தான் கம்பன் சொல்கிறான், எப்படி ஒரு பூனையால் பாற்கடல் முழுவதையும் குடித்துவிட முடியாதோ அதுபோல தன்னால் இராமயணம் முழுவதையும் பாடுதல் இயலாத செயல். மற்றவர்கள் ஏளனம் செய்வார்களோ என்றுகூடக் கருதாது இந்த இராமகாதையைப் பாடத் துணிந்திட்டேன் என்று கம்பன் இராமாயணத்தைப் பாற்கடலாகவும் தன்னை அப்பாற்கடலை நக்கியே குடித்திட எண்ணும் பூனையாகவும் சித்தரிக்கின்றான்.

கம்பனின் அந்தப் பாடல்:

“ஓசை பெற்றுயர் பாற்கடல் உற்று, ஒரு

பூசை, முற்றவும் நக்குபு புக்கென,

ஆசை பற்றி அறையலுற்றேன் மற்று, இக்

காசு இல் கொற்றத்து இராமன் கதைஅரோ!

                        (பாயிரம்  - அவையடக்கம் - 4)

அதுபோல, கம்பன் காவியத்தில் அவன் கையாண்ட உவமைகள் அனைத்தையும் எடுத்துரைப்தென்பது பாற்கடலைப் பூனை நக்கியே குடித்து முடிக்க நினைப்பது போலத்தான். எனவே கம்பனின் உவமைகளுள் சில துளிகளை மட்டும் அவ்வப்போது இந்தத் தொடரில் பதிவு செய்கிறேன்.

(உவமைகள் தொடரும்)